Extreme vermoeidheid na eten

Een paar maanden geleden heb ik mijn voedingspatroon omgegooid. Geen dieet waarbij je een x aantal dagen anders eet dan anders, maar juist een structurele verandering met de bedoeling dat deze voor altijd is.

Dat ‘voor altijd’ klinkt misschien heel groot, maar als je voelt wat goed eten met je doet is het erg gemakkelijk om het vol te houden.

Natuurlijk heb ik nog steeds het verlangen naar de lekkernijen van ooit. Het zou vreemd zijn als dat van de één op de andere dag volledig verdwenen zou zijn. En natuurlijk geef ik daar ook geregeld aan toe. Het is alleen nog maar af-en-toe. Een traktatie!

En soms alleen maar uit praktische overwegingen. Of omdat ik ben vergeten mij voor te bereiden.

Goed eten is plannen

Goed eten is zorgen dat je op tijd boodschappen doet zodat je altijd wat in huis hebt om een gezonde keuze uit te maken.

Maar al dat gezonde eten heeft een nadeel: ik word erg moe van ongezond eten.

Nu ik weet hoe ik mij voel als ik consequent gezond eet, wordt het pijnlijk duidelijk hoe ik mij voel als ik eens ongezond eet.

Een lunch die vult en energie rooft

Vorig weekend hebben we een lange boswandeling gemaakt, maar ik was vergeten om lunch mee te nemen. Nu is eens een maaltijd overslaan geen ramp als je metabool flexibel bent, maar dat is voer voor een ander artikel.

Deze keer hebben we wel gewoon geluncht want aan het einde van de route vonden we een gezellig pannenkoekenrestaurant. Het terras knipoogde te verleidelijk. In het zonnetje bestelden we met de hele groep lekker ieder een pannenkoek. Het was genieten, de knapperige appel en de uitgebakken spek met het romige gevoel van de pannenkoek. En om de pannenkoek compleet te maken schonk ik vrolijk stroop op mijn pannenkoek en maakte ik het plaatje compleet met poedersuiker. Kletsend genoten we van het zonnetje en de lunch. Lekker hoor, zo’n pannenkoek!

Na de lunch was de honger gestild en vertrok iedereen weer naar huis. We stapten in de auto en hadden nog een autorit van een uur voor de boeg. Na eventjes onderweg te zijn merkten we dat we enorm slaperig werden. Zo ongelooflijk lui en moe. Het was niet het effect van de energieke wandeling door het bos, maar het effect van de lunch.

De lunch die rijk was aan snelle suikers viel ons zwaar. Eventjes gaf het energie, maar na een uur hadden we minder dan voorheen. Eigenlijk is zo’n traktatie dan helemaal niet lekker. Het ‘kost’ teveel… aan energie! In dit voorbeeld haal ik de pannenkoekenlunch aan, maar het is een fenomeen dat ik vaker merk… nu  meer dan voorheen!

Ik voel nu heel goed aan wanneer eten voedt en wanneer het slechts eten is dat vult. Op de korte termijn kan eten dat vult best lekker zijn, maar spijt volgt daarna.

Een lunch die voedt en energie geeft

Eén van mijn favoriete lunchgerechten is een Griekse quinoa-salade. Je kunt deze al de avond van tevoren maken als je weet dat je overdag weinig tijd hebt of als je juist een salade wilt om mee te nemen.

Kook de quinoa tevoren zodat deze de tijd heeft gekregen om af te koelen. Doe er dan rode ui, cherrytomaatjes, zwarte olijven, bosuitjes, een teentje knoflook en fetakaas door. De dressing bestaat uit olijfolie, versgeperst citroensap, zwarte peper en oregano. Hussel alles lekker door elkaar en je hebt een heerlijke voedzame salade.

Wees zuinig op je energie en plan je maaltijden

Wanneer je gaat wandelen kun je zelf al veel doen om honger te voorkomen en je lichaam op een gezonde manier te voeden. Neem bijvoorbeeld een banaan mee, een hardgekookt ei of ongebrande rauwe noten. Als maaltijd is het ook handig om thuis een quinoa-salade voor te bereiden. Die kun je namelijk wel een tijdje buiten de koeling goed houden want er verlept niets.

Wanneer je je maaltijden plant en op tijd de voorbereidingen treft wordt je nooit overvallen door een plotseling hongergevoel waarbij je enige keuze is om naar ‘slecht’ voedsel te grijpen. Voedsel dat vult, maar niet voedt. Voedsel dat eventjes de honger stilt, maar je berooft van energie.

Meer rust en energie via metabole flexibiliteit 

En wanneer je eenmaal metabool flexibel bent zul je merken dat dat ongelooflijk veel rust geeft. Je bent juist niet meer afhankelijk van tussendoortjes en kunt zelfs met gemak een maaltijd overslaan.

Metabool flexibel zijn houdt in dat je vrijelijk kunt schakelen tussen suikerverbranding en vetverbranding. Wanneer je even niets te eten hebt schakel je moeiteloos over op de verbranding van je reserves (glycogeen en vet). De meeste mensen hebben meer dan genoeg reserves, maar soms is het alsof we vergeten zijn hoe we er toegang toe krijgen.  

Metabole flexibiliteit geeft energie én het geeft vrijheid. Keuzevrijheid en onafhankelijkheid. Je kunt met een gerust hart van huis gaan zonder tas met tussendoortjes en lunchpakketten. En als je een verleidelijk terras treft waar alleen maar energierovend voedsel wordt geserveerd, dan kun je er ook alleen wat drinken en toch van het zonnetje genieten. 

Eten doe je dan wanneer jij het wilt en met wat je wilt. Je laat je niet dicteren of overvallen.

Fotocredit